Verslagjes



  • Thomas Beirnaert laat ons mee genieten van het wedstrijdverloop aan de kop van de Bossen van Vlaanderen Trail: Gisteren terug 46 vlotte loopkilometers verzameld tijdens de bostrail te Aalter. Tijdens de winterweken stonden de trainingen in teken van dit gebeuren. Voor de start zat de moraal goed en de benen voelden behoorlijk aan. Ik was er klaar voor. Voor de start merkte ik Michael De Cooman en David Liviau dit waren ongetwijfeld heren om rekening mee te houden.
    Van bij de start werd het tempo onmiddellijk hoog gehouden. Waardoor ik de kop van de wedstrijd liet lopen. Ik merkte op dat er zich voor mij 2 groepjes aan het maken waren. Na een 5-tal kilometers zag ik dat vooraan het duo David en Michael duidelijk waren gaan vliegen. Mijn actuele tempo was toen 4'/K. Ik besloot om me te houden aan mijn eigen tempo en af te wachten wat de afstand zou doen met de vroege vluchters. Net voor de eerste bevoorrading liep ik vlot op de derde plaats. Zoals gehoopt hadden ze vooraan misschien iets te snel gestart.
    Op mijn Suunto Spartan Ultra zag ik dat ik toen nog netjes kilometers maakte van rond de 4 minuutjes. Niet slecht dus op geaccidenteerd terrein. Maar vooral wat hoopgevend was het feit dat David en Michael hun voorsprong was gereduceerd naar minder dan een minuut. Ik was dus toen aan het inlopen op de kop van de wedstrijd.
    Helaas rond kilometer 27 door een foutje in de bewegwijzering kwam de top-5 terug samen. De wedstrijd kon opnieuw beginnen. Ik vervoegde het snelle duo en niet veel later waren we een trio.
    Maar aan de 2de bevoorrading besloot ik om eventjes te stoppen om snel wat OVERSTIM.s International gels bij te nemen en een volle bidon aan te nemen, waardoor ik David en Michael liet lopen.
    Maar door het mislopen voordien had nummer 5 terug aansluiting gevonden en zo was ik plots opgejaagd wild. Nummer 4 veteraan Leo Smets werd uiteindelijk 5de nadien.
    Uiteindelijk was het vervolg nog best spannend want David had zich los gemaakt van Michael waardoor ik Michael steeds dichter in het vizier begon te krijgen. Maar ook ik werd opgejaagd door nummer 4. Als laatste hindernis het mountenbike parcours. Eenmaal het mountenbike parcours uit met nog een 5-tal kilometers voor de boeg, wist ik dat de derde plaats min of meer veilig was. Het beste was uit de benen maar ik slaagde er toch nog in om te lopen aan een 4'20-30'/K.
    Tevreden maar moe kwam ik dan finaal als derde over de meet. De eerste plaats was voor David Liviau en de tweede plaats voor Michael De Cooman die meer dan een verdienstelijke wedstrijd liep.
    Nu eventjes de benen laten rusten om dan nog wat te sleutelen om mijn tempoduur.

Reacties

Social Wall